ناهید

ناهید

ناهید [Nāhid] از نام «آناهید» [Anāhid] در پارسی میانه و «آناهیتا» [An-āhita] از پارسی باستان است. این نام از پیشوند منفی «-an»، یعنی «نا-» و واژهٔ اوستایی «-āhita»، یعنی «آلوده» پدید آمده و معنی آن «نا آلوده»، یعنی پاک و بی گناه، است.^[۱] واژهٔ پارسی «آهو» به معنی «عیب و گناه» نیز از همین ریشه است...

ایزدبانوی آبها

ناهید در فرهنگ ایران باستان بمعنی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها است که در باستان استراب یا ستارهٔ آبها نامیده می‌شده است.

ستاره صبح

ناهید نام دیگر ستاره صبح یعنی همان سیاره زهره است که در علم هیئت مکان او فلک سیم است و اقلیم پنجم بدو تعلق دارد. آن را مطربهٔ فلک گویند. نام دیگر آن، زهره (مأخوذ از زبان عربی) و نام اروپایی آن «ونوس» (Venus) (برگرفته از الههٔ زیبایی اساطیر رومی) است. در نجوم جدید سیارهٔ دوم از منظومهٔ شمسی است.

از کحل شب چو دیدهٔ ناهید شب گمار		روشن شود چو اختر صبح منورم
		(ناصرخسرو)

ستاره فلک سوم:

نخستین فلک ماه را منزل است		دگر تیر را باز ناهید راست
		(ناصرخسرو)

ستاره خنیاگر:

سماع ناهید آخر ز مردمان که شنید

که خواند او را اخترشناس خنیاگر

نام دختر
«ناهید»، «آناهید» و «آناهیتا» به عنوان نام دختر در میان ایرانیان، تاجیکان، ارمنیان و برخی دیگر از اقوام پیرامون ایران رایج است. ناهید کنایه از دختر رسیده همچنین ناهیده یا ناهده نیز می‌باشد.